قالی کاشان

قالی کاشانم و روی زمین افتاده ام
با گُلی بی رنگ و بی بو همنشین افتاده ام
دل مبند ای دوست بر بالا نشستن ها که من
از فراز دار قالی بر زمین افتاده ام
بود دست دختران در تار و پود زلف من
لیک اکنون پایمال آن واین افتاده ام
ریشه ها دارم ولی چون ریشه ام در خاک نیست
با گُلی از جنس ابریشم قرین افتاده ام
گر به صدرنگی شدم مشهور عیب من مکن
نقشۀ تقدیر این بود و چنین افتاده ام
اهل کاشانم ولی از بخت و اقبال سیاه
دست قالی باف های هند و چین افتاده ام
بس گره در کار من انداخت قالی باف و من
پای بوس خالق نقش آفرین افتاده ام

---

شعر ارسالی از سید مسعود محمدی | با سپاس فراوان از ایشون :)

قالی کاشان

---

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند              

جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند

حریف مجلس ما خود همیشه دل می‌برد        

علی الخصوص که پیرایه‌ای بر او بستند

کسان که در رمضان چنگ می‌شکستندی        

نسیم گل بشنیدند و توبه بشکستند

بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط        

ز بس که عارف و عامی به رقص برجستند

دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را        

که مدتی ببریدند و بازپیوستند

---

شعر سعدی بر روی قالی کاشان/ حدود سال 1305 هجری خورشیدی/ این قالی به استناد کتیبه بالای آن «به فرمایش اسمعیل و ابا یهودی» بافته شده است.

قالی کاشان

قالی   کاشان     بهشت       رنگهاست

رنگهایش    نغمه ی        آهنگهاست

گوش  دل   بگشا که از هر ریشه ای

می تراود    پرتو          اندیشه ای

گر  دلت  را  درک آن اندیشه     بود

با تو  می گوید   سخن هر تار و پود

فرش ما با نقش محراب و     ترنج

یک جهان گنج است اما  برده  رنج

هر رج از انگشت  ریش     دختری

می گشاید پیش  چشمت     دفتری

دفتری  کز  سطرهای بیش  و  کم

خورده  با  خون  سرانگشتی رقم

ترانه های قالیبافان کاشان

ببافم قالی قالی

ببافم یادگاری

گل می اندازم به قالی

عزیزم رو گل قالی

عزیزم جای تو خالی

عزیزم جای تو خالی

ببافم قالی هفت رنگ

ببافم با دل تنگ

ببافم با دل تنگ

---

ترانه های قالیبافان کاشان به کوشش هادی شرفی و دکتر امیرحسین چیت سازیان