مادرم نخ های قالی را دار می زد ...
دادگاه ها، روشنفکران را ...
از عدالت مادرم گل می روید ...
از عدالت آنها قبر ...
شعر از نیما توکلی
- ۱ نظر
- ۱۴ مهر ۹۴ ، ۲۳:۱۷
