بر من آرام قدم بگذارید
شاخه و ساق و گل و برگ مرا
از سر حوصله و صبر نگاهی بکنید
هیچ دانید چرا
گل و گلبوته ی باغ دل من
رونق و روشنی خانه زیبای شماست
چونکه از چشمه بینایی چشمان هزاران انسان
آب خورده ست وسپس روییده ست...
بر من آرام قدم بگذارید
از شاعر این شعر اطلاعی ندارم
- ۰ نظر
- ۱۷ فروردين ۹۲ ، ۰۴:۴۸
