بته جقه
سه شنبه, ۷ خرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۱۲ ب.ظ
وسط قالی شوقش ، دم صبح
بته جقه می کاشت
رنگ ها ، گرم تر از آتش بود
نقش ها ، شوخ تر از رقص قلم
در مقام تذهیب
و گره پشت گره ، تا ته رج می کوچید
وکف قالی شوقش می ریخت
شور را... هروله را
...
دم صبح
قالی اش را سرِ دار
دید و از چشمانش
خوشه خوشه خوشه
اشک حسرت بارید
شعر از علیرضا فتحیان
خیلی قشنگ بود
بته جقه به این خطوط منحنی می‌گن که تقریباً تو همه قالی‌ها هست ؟