قالی خورشید، گلیم ماه

روزنه ی خورشید
نشسته ست
از پشتِ
پنجره ی رنگی خیال
بر قالی ذهنم.
کجای این اتاق پوشالی
پهن کنم
قالی ام را.
برایم گِلیم ببافید
روزنه ی ماه
نشسته ست
از پشتِ
پنجره ی بی رنگ
بر کفِ
کلبه ی فکرم.

---

ارسالی از «کرمی» کاربران میرزاکارپت 

رقص نقش قالی

---

بر رقص نقش قالی
هزار دختر ترکمن
رقص "هزار حجاب " خود را
از یاد برده اند 

" برقص
" پرواز کن
" بیارام

با رقص رنگ فرش
تا عرش
هزار عروس دهکده من
پرواز کرده اند 

" برقص
" پرواز کن
" بیارام

بر رنگ های قالی من
رازی به قامت خیال تو
خوابیده است
یک بار و برای همیشه می گویم: 

" برقص
" و تا همیشه
" پرواز کن

---

شعر از جواد شریفیان

در نقش قالی‌های مادر

---

من مادری دارم که او هست
هم مهربان و هم فداکار
می‌بافد او بادستهایش
در خانه قالی‌های بسیار
هر قالی خوبی که او بافت
مانند یک صحرای زیباست
در نقش قالی‌های مادر
گل‌های رنگارنگ پیداست
چندی است قالی بافتن را
مادر به من هم یاد داده
در ذهن دارم چند قالی
با نقش‌های خوب و ساده
می‌خواهم از امروز من هم
با مادرم قالی ببافم

---

برگرفته از کتاب نغمه‌های فرش فارس (زمزمه‌های زنان صاحب دل دیار فارس به هنگام قالی بافی) انتخاب، تنظیم و ویرایش اشعار: شاپور پساوند، سید مجتبی سجادی محمد آبادی | انتشارات لوزا 1388

نقش های قالی

---

مثل حفظ‌کردن 
 نقش‌های قالی است 
از یاد می‌برم 
 و هر فکری 
 دوباره برایم جدید می‌شود

---

سارا نجفی، 16ساله از سروستان

فردوسی شاعر

---

شاعر شب و روز
پشت دارِ اندیشه نشسته بود
و سرودش، آن قالی بزرگ را می بافت
قالیِ بزرگی که شاعر
در تار و پودِ آن
گاهشمار اسطوره ای میهن اش
و تبار کهنِ پادشاهان پارسی را، باشکوهِ تمام می بافت
قصه ی پهلوانانِ محبوب اش
کارهای برجسته ی قهرمانان اش
جانورانِ جادویی و دیوها
و گل های افسانه را گرداگردش رج می زد…

---

(قسمتی از شعر بلند «فردوسی شاعر» اثر شاعر آلمانی، هاینریش هاینه؛ ترجمه بهنود فرازمند) به نقل از طره

باغ زندگی

---

دانه دانه می بافم روی هر ریشه قالی
میان تاروپود زندگی
می بافم هرلحظه ناب زندگی را رنگی
ثبت می کنم میان هر ریشه
تکه پازلی از خاطره
بوته های رنگی از گلهای باغ زندگی

---

شاعر حمید امجدی 

یکی زیر، یکی رو...

---

برای دل بستن
باید دلت را به دلش گره بزنی
یکی زیر، یکی رو...
مادر بزرگم می‌گفت:
قالی دستباف مرگ ندارد! 

---

شاعر ناشناس

فرش باران

---

تو شعر نقشه ها را در خط سُل بنا کن
تا من برای بودن بی تو جهان نخواهم
چنگی بزن به تار و دستی بزن به چله
تا با تو باشم ای دوست
در رقص فرش باران

---

شعری زیبا از خانم سارا نوری

می خواهم دار قالی باشم

می گویند بعد از این
می توان اسب بود،
پرنده،
ماهی...
می خواهم در روستایی دور دست
دار قالی باشم
همه نقش های جهان را 
بر اندامم ببافند
شاید یکروز
دست هایت یال هایم را 
نوازش کنند
برایم دانه بپاشند
از تنگی کوچک 
به اقیانوس آزاد خوشبختی
شنا کنیم

---

گالیا توانگر

گل های قالی

---

تنها سهم قاصدک ,
از باز شدن دَر ...
هم نشینی با ,
گُل های قالی بود ...

---

شعر از معصومه پرتوی زاده