ما انسانها همگی زندگیمون رو مثل یه قالی باف می بافیم، و به پهنای دلمون یه فرشی داریم (فرش دل) هر کسی یه نقشی به فرش دلش زده و از یه رنگ یا رنگهای خاص استفاده کرده ، و هر کسی یه جوری می بافه ، یکی ریز یکی درشت یکی برجسته و ... ، یکی خودش زحمت کشیده و خودش نقش و نگارش و زده و با دل خودش بافته، یکی هم مثل فرشهای ماشینی، دیگران براش نقش زدن و بافتنش، خوبه که ما فرشهامون رو خودمون طراحی کنیم و طوری ببافیم که وقتی کسی میاد و میخواد پا رو دلمون بزاره گره های فرش دلمون پاشو اذیت نکنه، رنگهاشو طوری انتخاب کنیم که چشم کسی رو نزنه، لطافت خودش رو داشته باشه و کاری کنیم که همه جرات کنن پا رو فرش دل ما بذارن، میدونید که فرش خوب فرشیه که هر چی پا بخوره قشنگتر میشه. طوری ببافیم که خریدار داشته باشه .
- ۱ نظر
- ۲۵ فروردين ۹۲ ، ۱۸:۰۰
