الـهـی مـدد کــن زنـور برفـروزیـــم
چـراغ هنــر را زنــار گــذشــــتـــه
بیایـیــد بــاز آوریــمش به گــلـــزار
گــــل قالـی زرنــگار گـــذشــــتـه
بیاییـــد ای چیــــره دستان خـــلاق
به بــــاغ آوریـــمش بهــــار
گذشته
به لطــــف و به فضــــل خدای توانا
تـوانش دهیـــم از تبار گـــذشتــــه
جوانــــا گـــره زن به قالــــی امروز
ز طــــرح نوینـــی به تـــار گـذشته
به رنگ و به طــرح و به زیبایی بافـت
بیفــــزا به میـــــزان کار گذشـــته
الهــــی تو هـــم به حق محمّد (ص)
بر این ســـکه میزن عیــــار گذشته
شاعر: زنده یاد سید رضا خشکنابی