میرزاCarpet

فرش در آئینه ادبیات

میرزاCarpet

فرش در آئینه ادبیات

سلام خوش آمدید

۶۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فرش» ثبت شده است

مثل قالی نیمه تمام

به دارم کشیده ای

یا ببافم، یا بشکافم

اول و آخر که به پای تو می افتم...


علی رضا حاجی بابائی

  • ۰ نظر
  • ۰۵ شهریور ۹۲ ، ۰۵:۲۶
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

ای فرش تو را با تار پود و جو دم افسانه کردم
خیره بردیدگان خودی وخویشان و بیگانه کردم
تو را چو ن حلاج بردار اما یک فرش جانانه کردم
نخ و پشم و ابر یشم را در وجودت پیاده کردم
با چوبه هاف و کاف وکارد و قیچی اندازه کردم
با عشق نقشه لچک وترنج رابر توجاودانه کردم
با ترنم عاشقانه گل وبلبل را رویای میخانه کردم
با هنر پنجه وعقلم این فرش نفیس رازنده کردم


شعر از سید احمد شبیری

  • ۱ نظر
  • ۰۱ شهریور ۹۲ ، ۰۲:۴۱
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

1. خدایا اگه ازت غافل شدم ، خبرم کن ....

2. اولین باری که دلم خواست گره بزنم یادم نیست ... فقط خوب یادمه یه ساله پیش وقتی تنگی دلم امونم رو بریده بود و اون قدر تنگ شده بود که جای هیچ چی نبود یه چیزی توی ذهنم گفت : گره بزن ... بباف.

و یادم هست وقتی توی اون غروب تیر برای اولین بار گره زدم چه آرامش عجیبی وجودم رو پر کرد ... حس می کردم با هر گره قسمتی از غمم رو به دارم وصله می کنم و با کشتن غم، آرامش رو دوباره بر می گردونم ...

و باز یادم هست هر وقت غم سراغم می اومد در مقابل دار می شستم تا دوباره غمم رو گره بزنم و آرامشم رو برگردونم ...

و یه سال بعد از این کشف بزرگ ، وقتی داشتم چاقوی قالی بافی ام رو تیز می کردم همانطور که چاقو رو  روی چاقو تیزکن می کشیدم به این فکر می کردم که :

3. با چاقوی قالی بافی هم می شه آدم کشت؟؟؟

4.نمی دونم چرا چند وقته همش دارم به مردن و کشتن فکر می کنم !!! این روزها خیلی ناآرومم ...

5. توی همچی فکری بودم که حس کردم انگشت وسط دست چپم می سوزه. حس درستی بود . درست جای شکست بند اول انگشتم از خونم قرمز شده بود. می سوخت .... یه سوزش عجیب. با انگشتای دست راستم انگشت سوخته رو فشار دادم .... اون قدر اینکار رو کردم که حس کردم دارم از حال می رم ... دراز کشیدم و اون وقت دوباره به اون جمله فکر کردم اما ... این بار یه جمله ی سوالی و نامفهوم نبود ... یه جمله ی ساده ی خبری بود .... با خودم تکرار کرد :

6. با چاقوی قالی بافی می شه آدم کشت ....

7. و بعد به دارم ... به ارامش از دست رفته ام و به خودم فکر کردم ... و فهمیدم که با چاقوی قالی بافی میشه هم ادم ،هم غم رو کشت ...

8. و حالا دارم ، همین حالا دارم به این فکر می کنم که اصلا چرا ، چرا اینا رو اینجا نوشتم ...

9. قبل رفتن بذار یه چیز بگم:

10. خدایا می دونم .... من گناهکارم .... اما می دونم ... گناه من با همه ی بزرگیش از کرم تو کوچیک تره ... منو می بخشی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

11.


از وبلاگ هم کیش من

  • ۲ نظر
  • ۳۰ مرداد ۹۲ ، ۲۱:۵۸
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

الهی !!!!

خدای تنهاییِ من......

چه بسا هر گره ای که در کار من می اندازی

همچون گره های قالی باشد که با آنها برای

سرنوشتم نقشی زیبا بیافرینی

آمین.......


از وبلاگ فریاد دل سکوت است

  • ۱ نظر
  • ۲۱ مرداد ۹۲ ، ۲۱:۱۳
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

گل سرخی شکفته توی این قالی

یه ورش سبز و کبود اون ورش آبی

می شینم و می بافم همچین و همچون گل قالی

خوب و عالی توی این صحرا

می بافم دونه به دونه تک و تنها توی این سرما

قالیمو بردن، گلمو چیدن، گل قالیم کو آخ اونو دزدیدن

رو گلم پا می ذاره سگ پشمالو

ریشه هاشو می کشه گربه پررو

می شینم و می بافم یک گل دیگه واسه مادر که دیگه خسته س

دوتا چشماش پر آبه رنگ خوابه هردوتاش بسته س

رو کوها برفه همه خوابیدن گل قالیم کو آخ اونو دزدیدن


از وبلاگ من و راشا تمشکی

  • ۲ نظر
  • ۱۹ مرداد ۹۲ ، ۰۵:۱۹
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

روزجمعه باز فرصتی دست دادتا دوباره سری به روستا بزنم..ودرمیان همه چیزهای دوست داشتنی آنجا٬شاید بیش از هر چیز دیگر این دار قالی مادر بود که مرا مجذوب خود کرد..تازه فهمیدم که چرا مادر با وجود مخالفت ما این همه اصرار داشت که دار قالی در خانه اش سرپابماند.. برای اووبسیاری همچون او٬قالی یک دلبستگی است٬یک عشق است.

و استواری و قد کشیدن آن شاید٬برای آنها نماد زندگی است


  • ۰ نظر
  • ۱۳ مرداد ۹۲ ، ۰۵:۳۵
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

۵ سالم که بود من و دایه ام خدا بیامرزدش ننه گلزار فرنگی که یک پیرزن زنده دل کرد بود با هم تو خونه تنها میموندیم و من هم به اکتشاف در باره ناشناخته ها میپرداختم

یکیشون  کبریت بود.

ننه گلزار معمولا تو چرت بود و اونوقتها از داروخونه براش تریاک میگرفتند و اگر یادم باشه میخورد.

خلاصه اون در حال چرت بود و من هم رفتم آشپزخونه و کبریت رو آوردم و گوشه یه فرش نشستم تا برای خودم کشفیات انجام بدم خلاصه کبریت رو کشیدم و روشن شد و کلی کیف کردم . دستم داشت میسوخت که ولش کردم دیدم هنوز روشنه ردش کردم زیر فرش و به سلامتی قدر یه نلبکی فرش و ریشه هاش زرد شد .

تازه شب هم هنرم رو به مامان نشون دادم. طفلکی مامان چقدر غصه خورد. اون فرش رو باباش براش خریده بود.

اون فرش تو خونه ما بود تا من ازدواج کردم. میخواستن بفروشنش و برام یه جفت فرش بخرن قبول نکردم و همون رو آوردم.

چند سال قبل برای تز فوق لیسانس باید ۷۰۰ تومن به دانشگاه آزاد میدادم که کفگیر خورده بود به ته دیگ و مجبور بودم بفروشمش

مامان خبر دار شد و مامان خریدش.هنوز اونجاست و میریم و بعد از ظهر ها با مامان و بابا روش میشینیم و چای میخوریم.....


نوشته مرجان کشاورزی از وبلاگ خاطرات کودکی

  • ۲ نظر
  • ۰۹ مرداد ۹۲ ، ۰۳:۴۱
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

درد از تحمل نگاه مرده ها نیست

فرقی نمیکند کدام دست کدام گره را بزند

درد ترسیدن از گره زدن به آرزویی که رویات باشد

ترس از شامی که حتی در

متن زندگیت مرا نمی کشانی

قالی م رنگ باخته است

با این همه ماهی مرده

چه کس جلاد این بازی ست

که موهای لختم را گره میزند به داری

که مرگم برای تو خاطره باشد.


شعر از شهدخت رحیم پور

  • ۱ نظر
  • ۰۶ مرداد ۹۲ ، ۰۳:۲۳
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

قالی معیشت است و هم عمر و این بستگی دارد به این که قالی را کجا و چطور ببینیم و خودمان نسبت به قالی چه وضع و موقعیتی داشته باشیم.

اگر در خواب نسبت به قالی فاصله داشته باشید معیشت و روزی شما است ولی اگر بیننده خواب به قالی مربوط و چسبیده باشد عمر است. اگر در خواب ببینید که اتاقی متعلق به شما است اما فرش دیگری در آن گسترده است صاحب فرش هر که هست به شما سود می رساند و شما از او بهرهمند می گردید.

اما اگر ببینید که اتاق متعلق به دیگری است و قالی شما آن جا پهن شده صاحب اتاق هر که هست از شما بهره مند می گردد حتی روزی شما را می برد. اما اگر در خواب ندانید صاحب قالی کیست یا آن اتاق به چه کسی تعلق دارد در هر دو حالت خود شما صاحب آن ها هستید و تعبیر به اهمیت و ارزش قالی بستگی می یابد.

اگر در خواب ببینید که قالی می بافید کارتان روال مطلوب و خوب پیدا می کند ولی اگر در قالی که می بافید مشاهده کنید نقش ها به هم ریخته در کارتان آشفتگی پدید می آید. اگر در خواب ببینید که روی قالی محقری نشسته اید خوب نیست چه از کوتاهی عمر و تنگی معاش نشان دارد.


منوچهر مطیعی تهرانی

  • ۱ نظر
  • ۰۵ مرداد ۹۲ ، ۱۷:۳۴
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی

اگر درخواب بیند بر قالی کوچک نشسته بود، دلیل که عمرش کوتاه بود.

اگر بیند آن قالی کوچک در زیر او دراز شد، دلیل که روزی بر وی فراخ شود.

اگر بیند قالی پیچید و به کنج خانه نهاد، دلیل است اقبال خود را به دست خود کند.


ابراهیم کرمانی

  • ۳ نظر
  • ۰۴ مرداد ۹۲ ، ۱۲:۳۱
  • سیدمحمدمهدی میرزاامینی
میرزاCarpet

اینجا هر چیزی به فرش ربط مستقیم داره.
--------------------------------------------
این وبلاگ به اشعار، داستان‌های کوتاه و بلند و جملات کوتاه و زیبای ادبی، خاطره، دل نوشته، دستنوشته های همینطوری، مثل و حکایت، ضرب المثل و... که به نوعی مرتبط با فرش دستباف ایران وجهان باشد اختصاص دارد.
--------------------------------------------
برای همکاری میتوانید از لینک تماس با من استفاده نمائید. باتشکر

آخرین مطالب
آخرین نظرات