مثل قالی نیمه تمام

مثل قالی نیمه تمام

به دارم کشیده ای

یا ببافم، یا بشکافم

اول و آخر که به پای تو می افتم...

---

علی رضا حاجی بابائی

پایان رنج ها

بافنده ای
تمام عمر
ترنج و ابریشم می بافت
گل می بافت
اما وقتی که مرد
نه فرشی داشت
و نه کسی
که گلی بر گورش بگذارد

---

شعر از شیرکو بیکه س - ترجمه سید علی صالحی

گل قالی

گل سرخی شکفته توی این قالی

یه ورش سبز و کبود اون ورش آبی

می شینم و می بافم همچین و همچون گل قالی

خوب و عالی توی این صحرا

می بافم دونه به دونه تک و تنها توی این سرما

قالیمو بردن، گلمو چیدن، گل قالیم کو آخ اونو دزدیدن

رو گلم پا می ذاره سگ پشمالو

ریشه هاشو می کشه گربه پررو

می شینم و می بافم یک گل دیگه واسه مادر که دیگه خسته س

دوتا چشماش پر آبه رنگ خوابه هردوتاش بسته س

رو کوها برفه همه خوابیدن گل قالیم کو آخ اونو دزدیدن

---

از وبلاگ من و راشا تمشکی

قـــــــالی

دلم تنگ شده برای دار قالی

برای گلهای قشنگی که همیشه حسرتش توی دلم مون بود که تا کی ...

دلم تنگ شده برای شفتالویی که به مناسبت رسیدن به نیمه قالی مامان خرید

دلم برای جنگ و دعواهای بچه گانه کارگاه قالی تنگ شده

دلم برای تاروپودی که تا بالا می امد جانم بالا می اومد ...

برای چرت 10 دقیقه ای که تمام خستگی یک شیفت کار و قالی بافتن رو از تن بیرون می کرد ...

برای دیدن پرین و فوتبال لیستها آخر کار ...

برای گریه های روی دار قالی ..

برای امیدی که داشتم دلم تنگ شده

امیدی که آخر قالی باف نمی مانم درس می خوانم و راحت می شوم ...

الان درس خواندم و مدرک گرفتم و قالی رو کنار گذاشتم و پشت میز نشین شدم

اما با دنیایی استرس و توجیه و .... دست و پنچه نرم می کنم

دلم لک زده برای راحتی قالی بافتن

---

نوشته طیبه ایزانلو / وبلاگ مالیات هستی

قالی ام رنگ باخته است

درد از تحمل نگاه مرده ها نیست

فرقی نمیکند کدام دست کدام گره را بزند

درد ترسیدن از گره زدن به آرزویی که رویات باشد

ترس از شامی که حتی در

متن زندگیت مرا نمی کشانی

قالی م رنگ باخته است

با این همه ماهی مرده

چه کس جلاد این بازی ست

که موهای لختم را گره میزند به داری

که مرگم برای تو خاطره باشد.

---

شعر از شهدخت رحیم پور

نگاره های زمین

خاطره ای در من است

 به صدای کوبه های ممتدی بر خلوتم

سرودی به وسعت چنگ در بازوان رج های بی گره

بافته می شود و نمی شود

رنگ از دامان ستاره افتاد در

برق پلک های پاره پاره

 رشته رشته

چرخیدن و رقصیدنی ست

در گیجگاه من

 برای دختری که نگاره های زمین را در تصرف دستانش می چیند

دختر قالی باف

سلام دختر قالی باف
بختت بلند و بیدار
 آواز هایت کو پس ؟
 نمی گویی گلهای قالی پژمرده می شوند ؟
 به درک که بازار فرش خوابیده
 تو بخند
 اصلا این رج را تو خنده بباف
مگر قرار است هر چه تاجران می خواهند

---

شعر از علیرضا بازرگان

فرش شاعرانه

آقا اجازه !
من یک " فـــرش " شـــــــــاعرانـه ام
که در نهایت یک " شــب زیبای " عاشــقانه
عارفانه تار و پود خود را به " آتش " کشیدم ...

---

امین بهپوری

شعر های زنان و دختران ترکمن هنگام بافت قالی

هنگامی که نخستین گل قالی را شروع کردند، دسته جمعی می خوانند:

قیزلار گِلینگ گُل ثالینگ ........... گُل اوثتینه گل ثالینگ
دوثلار یارلار گلندا ........... ثارقی داقیب پؤل آلینگ

ترجمه
دخترها بیایید بر روی قالی نقش بزنید، نقش های فراوان بزنید، آنگاه که دوستان و یاران آمدند، نخ به بازویش ببندید و شادمانه بگیرید.*

قالی زندگی

     دانه دانه می بافم روی هر ریشه قالی
     میان تاروپود زندگی
     می بافم هرلحظه ناب زندگی را رنگی
     ثبت می کنم میان هر ریشه
     تکه پازلی از خاطره
     بوته های رنگی از گلهای باغ زندگی

---

     شعر از آناهیتا مقیمیان