گلدان

دلش با من نبود

با گل های قالی همسایه بود

گلدان من

دیر وقتی بود که دلداده بود

---

پی نوشت: برای خالی نبودن عریضه اینو خودم گفتم. حقیقتش چند وقتی هست شعر و داستان فرشی پیدا نمیکنم. دوستان شاعر و نویسنده و فرشی هم که کمک نمیکنند. یادم میاد مشتری ثابت اینجا یه موقعی میگفت اگر شعر و ... ندارید زیاد سراغ دارم. خوب بسم الله ...

کج بافی

کلاف سخن در دستم
سیاست می بافم
مادرم می گوید
کج می بافی
نخواهند خرید
می گویم : چنانش خواهم آراست
مشتری ببارد
نگاهش در دهانم خشک می شود
یعنی افسوس ، افسوس

---

شعر ار محمدرضا بداغی

نمد نور

---

سلام برایت نوشتم در کاغذ بیخط زمانه
نغمه هایی که در هیچ کتابى یافت می‌نشود،
براى تو که در میان آینه‌ها به تماشا نشسته اى مرا
که بیقرار صدایت میزنم ....

دردانه بودم
خانه بر دوش عشق کردیم...

سرانجام براى چرخیدن
در لطیف بى تکرار
دور ایران خسته خط کشیدم
گاهى طرحهاى پر درد کشیدم
گاهى هم نقشى با شک کشیدم
وقتى کمى هر جا سرک کشیدم
رسم دنیا برام شد پدیدار
آینه در میان نور بود
تورا دیدم در آینه 
همه جا نور بود
آینه در میان نور بود
نور نور نور

---

شعر زیبای جناب آقای میر مولا ثریا  سوزن دوزی شده روی نمـد، 

نمد سوزن دوزی شده اثر جناب آقای میر مولا ثریا

قالی

نقشه رنگین قالی

کوشش سنگین خواهر

رنگ قالی رنگ نان است

در دل غمگین خواهر

 

شانه های ضربه کوبی

راوی نقصان مادر

روی هر قالی و پشتی

ناله دستان مادر

 

روز و شب آنها نشینند

روبروی باغ قالی

زخمها بنشسته با غم

روی آن دستان خالی

 

در بر هر نقش قالی

چینی از سیمای آنهاست

تار و پود و نقش قالی

خونی از دلهای آنهاست

 

هر شبی بر خانه ما

همچو مهتابی بتابند

مادر من خواهر من

دشمن دیرین خوابند

---

شعر از دکتر عبدالرحمن دیه جی

دختر قالی باف

نشسته با یه قامت شکسته

دخترکی کنار دار قالی

کودکیشو رج میزنه با حسرت

بین گلای بی بهار قالی

ببین چه باغ سبزی آفریده!

با نوک انگشتای سرد و خسته اش

جاری شده یه شاخه گل سرخ

به روی پنجه های پینه بسته اش

می زنم نقش به قالی دلم...

می زنم نقش به قالی دلم

تا تو آیی و دمی

روی آن بنشینی

و دمی

خستگی ها ز تنت برشویی

سایه ات بر سر من اندازی

تو بیا ای مهدی (عج)

می زنم نقش به قالی دلم...

---

از وبلاگ مسیحای سبحان

دست حنایی

دست حنایی موی سیاه

صورتی هم‌چون قرص ماه

ریشه می‌زند بر اندوه

کباب شود دل سنگ کوه

که عاشق یک تن و دشمن هزاره

که لاله در نیاسر بی‌شماره

کنار سورمه‌ای لاکی است

چشم‌هات چشمه پاکی است

کنار گلی بژ بزن

آتش به این دژ بزن

قالی‌بافی از بین رفت، رفت آنچه بر حسین رفت

قالی‌بافی از بین رفت

رفت آن‌چه بر حسین رفت

نقاش قالی بی‌کار شد

حسین حلاج بر دار شد

فرش ماشینی رفو نمی‌خاد

دلی نماند، خونی یا شاد

تاجر فرش هم ورشکست

نفرین بر چرخ بدمست

قیچی‌تیزکن و خامه‌فروش

رنگرز و چله‌دوان هم روش

رفتند همه پی دلالی

نابود شد هنر قالی

حالا ما ماندیم دست‌خالی

---

روزنامه قانون 17 فروردین 1392

بافنده قالی

ای بافنده قالی

درتاروپود، اشک وآه سردم

رویایم، گلهای مریم، غمگینی ام  بباف

دردم گره گره بباف

رنگ قالی به شیرینی یک لبخند خیالی

بوی قالی عطراقاقی

طرحش به سادگی دلم، فصل آغارمن و تو

عمرم رابنشان برلب جویی

اشکم رابخندان به دلجویی

درنخ به نخش بنویس

گشته ام بی قرار

لحظه ای مستم وهوشیار

لحظه ای غافل ازحال و، غم خوار

می چرخد برمن دمی پریشان حالی

می نشیند برمن حرف های خیالی

لحظه های دلتنگی

عشق روی دار قالی گل می دهد

به دارُ،چلهُ، تار و پودِ قالیِ نیمه تمام خیال چشم دوخته امُ...

گوش سپرده ام به زمزمه ی دخترک نقشه خوان که می خواند

سبز بزن، پس آبی.......

سپید بزن ،پس گلی......

زرد بزن، پس مِلی ......

اینگونه است که گره به گره ،رنگ به رنگ

تو را می بافمُ...

.

..

...

عشق روی دار قالی گل می دهد

---

از وبلاگ یادداشت های گلاب