قالیچه زندگی

یادش بخیر...

انگار همین چند روز پیش بود که سبد ریسمان های رنگارنگش را به دستم داد و گفت:

عزیز دل! مثل همه ی سال های زیستنت، همان 365 روز را برای بافتنش به تو فرصت خواهم داد...

...

هر سال خودش دار قالیم را برپا می کند و میگوید:

گلِ من! تو فقط بباف...! آرام... صبور... بی دغدغه...

من کنارت هستم... همین جا... همین حوالی ها...! تا تو در رویایی ترین آرامش ها، آرام گیری...!

تا در حوالی این آرامش ها، تار و پود قالی ات را کنار هم نهی...

...

عشق روی دار قالی گل می دهد

به دارُ،چلهُ، تار و پودِ قالیِ نیمه تمام خیال چشم دوخته امُ...

گوش سپرده ام به زمزمه ی دخترک نقشه خوان که می خواند

سبز بزن، پس آبی.......

سپید بزن ،پس گلی......

زرد بزن، پس مِلی ......

اینگونه است که گره به گره ،رنگ به رنگ

تو را می بافمُ...

.

..

...

عشق روی دار قالی گل می دهد

---

از وبلاگ یادداشت های گلاب

کاریکلماتور قالی

بهترین جا برای تبعید زنبوران مجرم، گل های قالی است

---

از وبلاگ بگم بخندی؟!

گل های قالی

وقتی که خوابیم

گل های قالی را نمیبینیم

که رشد میکنند

و میخَزند روی زمین

تا ساقه هایشان برسد به پشت ِ پنجره

و شب را

تماشا کنند، و ماه را..

---

از وبلاگ پرنده دو پا

قالی کاشان

قالی   کاشان     بهشت       رنگهاست

رنگهایش    نغمه ی        آهنگهاست

گوش  دل   بگشا که از هر ریشه ای

می تراود    پرتو          اندیشه ای

گر  دلت  را  درک آن اندیشه     بود

با تو  می گوید   سخن هر تار و پود

فرش ما با نقش محراب و     ترنج

یک جهان گنج است اما  برده  رنج

هر رج از انگشت  ریش     دختری

می گشاید پیش  چشمت     دفتری

دفتری  کز  سطرهای بیش  و  کم

خورده  با  خون  سرانگشتی رقم

چه قشنگند گلهای رنگین قالی

چه قشنگند

گلهای رنگین قالی.

بر زمین می نشینم

تا گلهای قالی را بو کنم

بویِ خستگی می دهد

بوی رویاهای بی سرانجام یک دختر

بویِ سرفه های نا تمام یک مادر

صفات قالی در ادبیات ایران

در اشعار و ادبیات و ضرب المثل هایی که در فرهنگ و ادب فارسی داریم، صفاتی برای قالی ذکر شده است که با استفاده از این صفات و دسته بندی آنها می تواند زوایای مختلف فرش و سیر تحول تاریخی اش را بیشتر مشخص نمود. این صفات شامل:

-          قالی درباری (قالی سلطان)، آنجا که سعدی می گوید:

گر آزاده ای بر زمین خسب و بس        مکن بهر قالی زمین بوس کس

خونت برای قالی سلطان بریختند         ابله چرا نخفتی بر بوریای خویش

-          جنس مواد قالی (پشمی بودن قالی)، صیف فرقانی در نیمه دوم قرن 7 می گوید:

عشقت از شیطان کند انسان را از انسان ملک      آدمی از پشم قالی سازد و از نی بوریا

درباره قالی ایران

راست گفته اند

که سیب  رها شده از شاخه

هرگز دور تر از درختش

به زمین نمی افتد

 تو نیز فرقی نمی کند

در کجای جهان

و در کدام بندر و فرودگاه نا آشنا

پیاده شوی از راه

قالی بخت

اتاقی سرد و بی روح و غریبه
جهانی که پر از رنج و فـریبه

یه دارِ قالی و عشــق تنیدن
بجز رنگ و نخ و رویا ندیدن

واسه رفتن به زیر سرپناهی
بدون داشتن حتی گنــاهی

واسه قالی چه خوابا(خوابها) که ندیدن
واســه با هم شدن پــر می کشیدن

یه خــواب این آرزوهارو پروندش
از این عاشق شدن چیزی نموندش

---

( این ترانه در مورد دختر قالیبافی سروده شده که برای تموم کردن بافت قالی جهازیه خودش عجله داشته و هنگام اتمام قالی از فرط بی خوابی به چراغ نفتی کنار دستش برخورد می کنه و چون درخواب متوجه نمیشه قالی آتش گرفته میشود....) :: شعر از هانیه سید مردانی

تماشای اعدام

تماشا داری
گل ها
رنگ ها
ترنج ها را
که به دار می آویزی
دختر قالی باف!
تماشا داری
رشته ها
که می بری
سرها
که می کوبی
دختر قالی باف!
گره در گره
خیال در خیال
می بافی
؛قانون؛ را
فرش میکنی
تالارهای گفتمان را
دختر قالی باف.............

---

شعر از اسما مومنی(شیرین)